3) اجسام مایسنر:
گیرنده های لامسه ای نوک پهن در نوک انگشتان دارای اجسام مایسنر است. نوعی از آنها که در پوست نیز مشاهده می شود، دیسک های مرکل نام دارد، و در قسمت های مو دار بدن وجود دارند.
این گیرنده ها مسئول ارسال پیام های دایمی هستند که به فرد اجازه می دهد تا تماس مداوم پوست با اشیاء را تشخیص دهد. این دیسک ها با هم جمع شده و گیرنده گنبدی ایگو را تشکیل می دهند که برجسته می باشد. این تجمعات نقش بسیار مهمی در تعیین محل حس های لمس در نواحی سطحی بدن و تعیین جنس شی ء لمس شده دارند.
4) اندام انتهایی مو:
حرکت جزیی هر یک از مو های بدن باعث تحریک فیبر های عصبی در انتهای هر مو می شود. این گیرنده ها به راحتی سازش می یابند و شبیه اجسام مایسنر عمدتاً حرکت اشیا بر سطح بدن یا تماس اولیه اشیا با بدن را شناسایی می کنند.
5) اندام های رافینی:
در مناطق عمیق تر پوست وجود دارند که چند شاخه و کپسول دار می باشند. به آرامی سازش می یابند و برای اعلام وضعیت تغییر شکل بافت ها همچون پیام های لمس و فشار سنگین دارای اهمیت هستند. برخی از آن ها که در کپسول مفصلی نیز یافت می شوند در چرخش مفصل کمک می کنند.
6) اجسام پاچینی:
بلافاصله در زیر پوست و هم در عمق بافت ها بدن قرار دارند. آن ها فقط توسط فشار موضعی و سریع تحریک می شوند زیرا در طی چند صدم ثانیه سازش می یابند. بنابراین جهت شناسایی ارتعاش بافتی یا سایر تغییرات سریع در وضعیت مکانیکی بافت ها حایز اهمیت می باشن
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
